خواهرم! حجاب باله های شنا به سوی سرچشمه هستی است و پوشش های مهیج وزنه های سنگینی است که زن را غریق ژرفای مهیب دنیا خواهد کرد. نمونه های به حق پیوسته فرشته های حجاب را مشاهده کن که چگونه بر اجساد کنیزکان شیطان نگاه هایی عبرت آمیز دارند و بر هدایت خویش دل به سپاس حق مشغول ساخته اند.

حجاب یعنی به جای شخص، شخصیت را دیدن.

حجاب یعنی به همه ی نا محرمان و ظاهر بینان “نه” گفتن.

حجاب آوای ملکوتی جمال طلبی معنوی زن است.

حجاب تلالو شبنم بر چهره ی زیبای گل است.

حجاب تضمینی برای تداوم خط زیبای شرافت است.

حجاب تداوم بخش آیه های مهربانی متقابل همسران است.

حجاب بوته ی خوشبوی گل عفاف است.

حجاب سپری است قوی در برابر شمشیرهای تهاجم فرهنگی.

حجاب سند اطاعت از فرمانده هستی است.

حجاب زنجیری گران بر دستهای دیو گناه است.

حجاب گامهای بلند انسان در کوچه های معانی است.

خواهرم! ویژگی های جسمانی زن از اسرار اوست و حجاب حافظ اسرار زیبایی های زن است. پس مبادا اسرار خود را بر نامحرمان افشا کنی که اسرار خود را نادیده انگاشته ای.

اون سال دیگه شور و نشاطی که واسه کنکور داشتم همه اش به هم خورد!

راستش من علاقه شدیدی به علوم دینی دارم و از بچگی عاشق حوزه بودم ..

با خودم فک کردم که حوزه و دانشگاه رو با هم بخونم!

(با توجه به استعدادم در رشته ریاضی

و البته فشار خانواده که میگفتن برو دانشگاه و نرو حوزه!!!)

وقتم پُـر بود و همه اش کتابخونه بودم! هم واسه کنکور .. هم واسه آزمون حوزه ..

باید انتخاب می کردم؛ راستش خیلی سخت بود …

و اونجا بود که من حوزه رو انتخاب کردم و از انتخابم پشیمون نیستم؛

( آدم باید چیزی رو انتخاب کنه که دوس داره! ؛ تا یه عمر حسرتشو نخوره … )

فقط ای کاش میتونستم همزمان دانشگاه هم بخونم و رشته ی مورد علاقه ام رو هم ادامه بدم؛ حیف شد …!

حالا چند سالیه که دیگه با اجازه خدا بصورت رسمی طلبه شده ام!

ان شاء الله این سالایی که اینجا گذروندم مرا به خدا نزدیکتر کرده باشه!

دعام کنید…

ﻋﻤﺮﯼ ﮔﺸﺘﯿﻢ ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍ..

ﺑﺮﺍﯼ ﮔﺮﻓﺘﻦ..

ﻏﺎﻓﻞ ﺍز ﺁﻧﮑﻪ ﺩﺳﺖ ﺧﺪﺍ، ﺩﺳﺖ ﻫﻤﺎﻥ ﺑﻨﺪﻩ ﺍﺵ ﺑﻮﺩ؛

ﺑﻨﺪﻩ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻧﯿﺎﺯ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﮕﯿﺮﯼ ﺩﺍﺷﺖ …

…

..

.

عجله نکن عمه! چیزی نمانده به وقتش …

نشسته بود قرآن می خواند که صدای نرجس را شنید.

دید از درد دارد به خودش می پیچد.

نشست کنارش.

سوره قدر را شروع کرد به خواندن. شنید صدایی هم راهی اش می کند.

جنین از توی شکم مادر إنا أنزلنا می خواند…

***

به دنیا که آمد، پاک بود و پاکیزه. ناف بریده و ختنه کرده.

رفته بود سجده، انگشتان اشاره اش را گرفته بود طرف آسمان.

شهادتین گفت. سلام کرد به جدش و پدرانش.

اسم امامان را یکی یکی گفت و شهادت داد بر امامت شان.

از علی بن ابی طالب علیه السلام تا خودش.

بعد هم دعا کرد خدا یارش کند.

***

گفت: «عمه! پسرم را بیاور.»

حکیمه قنداق را داد دست امام.

بند بند بدن نوزاد هفت روزه اش را نوازش کرد.

چشم ها و گوش هایش را دست کشید.

زبان در دهانش گرداند و گفت: « پسرم! حرف بزن.»

حکیمه هم صدای نوه برادرش را شنید:

«بِسمِ اللهِ الرُّحمنِ الرُّحیم … و نرید أن نمنُّ علی الذین استضعفوا فی الأرض و نجعلهم أئمهً و نجعلهم الوارثین …»

***

آقا جان میلادت مبارک

ای سپیده پنهان

اهل زمین در آرزوی بوی بهشتی تو همواره دعای فرج را زمزمه می کنند.

اللهم عجل لولیک الفرج

امام خامنه ای (مدظله العالی):

حماسه حضور شما پیوند مستحکم ایران و ایرانی را با نظام اسلامی به رخ همه ی بدخواهانی کشید که با ترفند سیاسی و اقتصادی و امنیتی در پی گسستن یا سست کردن این اعتماد و پیوند مقدس اند.