نبي براي اثبات نبوتش اعجاز مي خواهد آری ، اما شقی برای ثبت شقاوتش چه می خواهد ؟ نمی دانم ! شاید طالب چیزی نباشد - که به عکس - بخواهد اندوخته های فطری اش را نیز بر باد دهد : انسانیت … حریّت … .
و تو ای پسر ملعونِ ملجم ، تبّت یدی … تبّت یدی که با شمشیر خیانتت شق القمر کردی امیر کوفه را ! امیر ما نایل گشت به شهادت و تو نازل گشتی به درجه اشقی الاشقیایی ، و اینک ” ذُق ، إنّک أنت العزیز الکریم ” .
اگر دین نداشتی لا اقل در صف آزادگان ، شاهرگ عمرت را میزدی ! هرچند … پینه پیشانی و زانوان چونان شتر ، مانع از آن می شدند که خود را خارج از دایره دین بدانی ، و سرانجام پیِ دارالایتامِ دنیا را برای شیعیان ریختی ، قدر علی(علیه السلام) پر شد از تنزّلِ ملایکه و روح ، اما اینبار ” من کلِّ امر ” چیز دیگری بود ، ” سلام هی حتی مطلع الفجر ” سلام پایان بود ، شب معراج علی و ” کان قاب قوسین أو أدنایش ” با عرش ، آری مالک الملک ، مُلکش را از زمینیان نزع کرد و عطا کرد به اهل جنّه ، ” هنیأَ بها ” … گوارایشان باد هم نشینی با پسر ابی طالب (علیه السلام) … هنیأ بها .

کرم که بی حد و اندازه شد هوس می کنم کُمِیت از دیار قم شوم ، آنسان که در محضر صادق ترین جعفر آل عبا(علیهم السلام)شعر سرود و هر بار درهم و دیناری از دست امام زمانش تبرکاً دریافت نمود ! ؛
“… مولا برایتان شعری سروده ام ، بخوانم ؟! بخوان کمیت …
…إعطای کیسه ای درهم … .
… آقا باز هم بخوانم ؟! بخوان کمیت …
… بازهم دست پُربرکت ولی خدا و کیسه درهمی برای شاعر …
…
… .”
آقای من ! یابن رسول الله ! کریم اهل بیت ! قصدِ از شما گفتنم نه من باب درهم است و دینار ؛ هرچند هرآنچه از دست کیمیایی شما خاندان عصمت رسد ، برای ما طلاست و از زر ناب هم ناب تر ، از طرف دیگر سلام ما رعیت ، آنچنان هم بی طمعِ بی طمع نمی باشد ؛ نیم نگاه ! … زندگی ام در بند نگاه ذوالجلالیتان است مولا … قاضی الحاجات دوشنبه هایم ، می خواهم سری بالا بگیرم در مقابل تمام دهان کجی های دنیای دون و پرستیدگان و خریداران نهان و آشکارش - چه آنها که عقد دائم کرده اندش ، و چه آنانی که به عقد متعه درآورده اندش !- مولود شب های مجیر ! پناهم ده … أجرنا من النار یا مجیر … .
مولا وساطتی بفرمائید … اگر نیمه های شب زائری آمد بر مزارتان که عطر یاس گریبانش پُر بود از غربت و اشک هایش به رنگ خون دل ، سفارش ما را بفرمائید که زمین خورده زمینیم … وساطتت کنید میان ما و ولیمان که صدها برابرِ وادی طور و سینا از امام جانمان بدوریم ! ، هرچند شما خود رنج کشیده ی بی یاوری هستید ، آنقدر که شمشیر را در غلاف کردید و قلم از غلاف بیرون کشیدید برای نوشتن پیمان نامه صلح ! .
مولای من ! حیات و ممات و حال اکنونتان ، هر سه یک نقطه عطف دارند ؛ آنهم غربت ! … غربتی که اینبار سر منشأش از خانه جاری بود .
” هم سری ” که ” یخرجونهم من النور إلی الظلمات ” را از میان آیه های قرآن برچید و شد یلعنهم الله و یلعنهم الرسول … براستی از خانه امام زمان روانه جهنم شدن خود للعجبایی دارد !!! .
برایم قابل درک نیست ! ، چگونه می شود کنار حجت خدا بود و از او حظّ بندگی نبرد … سخنم با ملعونه معاویه است … هرچند گودال آبی که بی چشمه جوشش باشد لاجرم خشک خواهد شد ؛ فرزند معاویه بودن با بی بُتگی فرق چندانی ندارد ! .
پدرت علی بن ابی طالب(علیه السلام) مولود خانه خدا بود و شما مولود ماه خدا … شریف ، زاده شریف است ، عصاره زهرا(علیهاسلام) … چکیده علی(علیه السلام) باز هم بگویم مولا ؟! … .
در مقابل شریف ترین حدیث که زانو میزنم شما را از مقربین تحت کساء می یابم ! برپای منبر روایات رسول قرشی عزیزمان که می نشینم شباب اهل جنة مییابمتان … امامِ زمان حسین(علیه السلام) باز هم بگویم آقا ؟! … .
مگر می شود برسر سفره حلال علی(علیه السلام) نشست و نیکو نشد … مگر می شود گرد و غبار کوچه های مدینه را قدم به قدم با مادر بجان خرید و با ولا نشد … مگر می شود کسی را ابن ابی طالب خطاب کرد و غریب نشد … باز هم بگویم مولا ؟! … .
نمی دانم ! … سرِّ بی بارگاهیتان را نمی دانم … نکند خود نمی خواهید … شاید هنوز هم ذهنتان درگیر خاکی شدن چادر مادر است و دوست میدارید گنبد بارگاهتان با مادر یکی باشد ؛ طاق آسمان! … شاید به مخفی بودن صد ساله مزار پدر می اندیشید … و شاید هم هنوز هیچ سنگ و خشتی شرافت احاطه مزار شما را در خود نیافته است … حجر الاسودهای عالم به فدای شما فرزندان رسول خدا … باز هم بگویم آقا ؟! … .
ای” آل محمّد” صلواتم … أیها شهید القائمی که پرچم صُلحت ، هم سنگ پرچم جنگ حسین(علیه السلام) در نینوا بود … ای پسر حیدر کرار … ای بی هماورد جمل و نهروان … ای اولین جوانه درخت طوبای بتول … باز هم بگویم مولا ؟! … .
از طلوع آفتاب بس نشسته ام مولا ! بر دانه دانه ی خاک بقیع ، گره توسل بسته ام … از راه دور … یا وجیه عندالله ! آیا اشفعی لنا عندالله ؟! روز ، روز میلادت ، وقت ، وقت مخصوص توسلت ، دیگر سعادت را چه می توان تفسیر کرد ! .
برگ برگ گلبرگهای عالم مزین به روی خاکی که نقش گامهای شما را بجان می خرد مولا … خوش آمدی آقا … خوش آمدی … .

سونیاسجادی

زینب(علیه السلام) را از چه می ترسانید ؟! از خرابه ؟! خیالتان بس باطل! او خود خرابه نشینی شام را پشت سر نهاده است … خطبه های نهج البلاغه ای اش کاخ یزید را به کوخ کشیده است ! حال او را از به خاک نشستن هراساندن ، قیل و قالی کودکانه است ؟! زینب یلی است از تیره بنی هاشم … آنقدر که قلمم بی اراده او را علیه السلام خطاب می کند … زینب در اقتدار ، از هر مردی مردتر است ! .
کلب های وهابی نمی دانند که سایه سر دُخت علی(علیه السلام) ،خود علیست … امان از آن دم که بجوشد رگ غیرت عباس(علیه السلام) … امان ؛ هست برایشان نیست می شود … .
یمین زینب (علیه السلام) به سفارش پدر ، حسن(علیه السلام)بود و یسارش حسین(علیه السلام) ، گام های علی(علیه السلام) در مقابل و رد پای عباس در انتها … آری اصالت دخت زهرا(علیهاالسلام)چنین اقتضا می کند … نَصَب چُنین بر می تابد که بانو علیه السلام در حصار غیرت مردانِ خانه سبز بماند تا نور چشم نامحرمان ، سایه ای هم از او برنچیند … .
هتک حرمت آل علی(علیه السلام) به قدمت زخم های جان ابن ابی طالب است … فَاضَبَّت علی عداوته ، و اَکَبَّت علی منابذته … و الاُمَة مُصرَّةٌ عَلی مَقتِه ، مُجتَمِعَة عَلی قَطیعةِ رَحِمِه … درد تازه ای نیست بی مودّتی به قربای رسول(صلی الله علیه وآله) امّا برای ما همیشه این هیهات تازه گی دارد … هیهات من الذلة … هیهات .
بنی امیّه و سبّ علی(علیه السلام) … بنی عباس و به شخم کشیدن مزار حسین(علیه السلام)… .
اللّهمّ العَن َاوََلَ ظالمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَدٍ و آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلَی ذلِک … اللّهُمَّ العَنهُم جَمیعَاً … .

بسم الله الرّحمن الرّحیم

جناب رئیس جمهور:

بعد مدت¬ها آمدم که بگویم “سکوت همیشه نشانه رضایت نیست"، اگر مدتی قلمم روزه سکوت به زبان گرفته بود، نه اینکه خواسته بگوید هوا آفتابیست … نه، که هوای دلم گرفته بود، نه از زمین نه از زمان، گاهی إنّ انسان لفی خسر می¬شود… فراموش می¬کند از کجا آمده … آمدنش بهر چه بود…

از آنجا که قلم برایم در حکم منبر است بی¬طهارت به آن تکیه نخواهم زد! هر” آن” که از حضرتش بدور ماندم و حیران شدم در صحرای دنیا، احساس می¬کنم که باید از نو طاهر شد؛ هر چند بی¬وضو، هر چند با تیمم… .

این بار حرف و کلامم را برای جناب رییس جمهور بار می¬گذارم با شعله¬ای ملایم، قصدم سوزاندن کسی نیست!… جناب منتخب مردم! صادقانه بگویم انتخاب من شما نبودید اما بنا به فرمایش رهبرمان، اینک شما را رییس جمهور خود می¬دانم، اینک شما صادقانه بگویید با آنکه شما را برگزید برابرم؟!! میزان رأی ملّت است و ما کارمان احترام به خواست ایشان! ما أهل جنبش و دامن زدن به آشفتگی¬ها نیستیم! مهم برای ما سرافرازی پرچمیست که کماکان نام الله بر روی آن حک شده…

اما آنچه را که از شما می¬خواهم چیز کمی نیست، هر که ادعای مردی کرد انتظار جوانمردی از او می¬رود! یک گوشه از “و ما عطل من احکام کتابک ” بگیرد نه اینکه یک درِ دیگر. از خانه احکام را تخته کتد و مهر تعطیل است بر سر آن بکوبد .

ملبس یا غیرملبس ، معیار ما همان لباس تقواست .

به نان سفره مردم گرما ببخشد نه خشکی ، نان خشک شایسته گلوی مردمی که در 22بهمن ها فریادشان بر سر آمریکا و انگلیس است نمی باشد .

جناب رئیس جمهور ! میهن پرست باشد نه قبیله پرست ! کسی که سکان کشور ما را به دست می گیرد اعضای کابینه اش را بین سببی ها و نسبی ها به مناقصه نگذارد! به با سَواد و با سِوادها میدان کار و عرضه تخصص دهد .

از همین ابتدا تا به انتهای مسؤلیتش چهار زانوی ادب را در مقابل رهبر به زمین ولایت بزند و دیگر نشود که در آخر آخرهای خدمت ، کار باز به ” من فعلا فقط نصیحت می کنم ” برسد ! امام وار تو دهنی را روانه فک و آرواره امریکا و امثالهم بکند نه خودی ها . ملت ایران خواهان زدودن ابرهای سیاه تحریم است اما نه به هر قیمتی !!!

به قول حافظ شیراز هر چند که ” هلالی شد تنم زین غم ” اما درهای دوستی ما به روی هر گرگ و گرگ زاده ای باز نیست که بخواهیم هر که دم از صلح زد دست رفاقت به سویش دراز کنیم ، آن جا دیگر امر ، امر سید علی است و تدبیر ، تدبیر ولایی او .

جناب رئیس جمهور ! اکسیر حیاء در فضای شهر و دیار تزریق کن ، سینه ها از بی عفتی و به زیر ذمه رفتن حجاب فاطمی به تنگ آمده ، ما به دنبال مردی می گردیم که آستینی برای بالا زدن و ریشه کن کردن معضل بی حجابی داشته باشد ! ، هر محدودیتی دخالت در حریم خصوصی افراد محسوب نمی شود ، مملکت اسلامی چارچوب خاص خود را دارد ، اسلام را به بهانه مقتضیات زمان نمی توان نادیده گرفت ، هرچند که رسالت اولیه طلبگی شما ، ابلاغ دین است و خود بهتر می دانید .

امیدواریم وعده هایتان از پیله شعار سر باز زند و به پرواز درآیند … حرف های زیادی از جانب برخی ها در نطفه خفه شدند - یا نتوانستند یا نگذاردند - . جناب رئیس جمهور امیدواریم تعریف های ورای دینِ از آزادی را در جامعه ریشه کن کنید ، حرف ما با کسی نیست که آزاده است و دین ندارد ، گله از کسیست که ادعای دین دارد و آزاده نیست ! .

نمی دانم ، قرار است در این چهار سال اصلاح شویم یا کماکان اصول قبل رعایت شوند ! هرچه هست امیدوارم خیر باشد … هرچند جای امیدواریست که خود را به هیچ حزب و جریانی وامدار ندانستید چرا که ملت ایران از بازی رنگ ها و فتنه های قبل فاصله گرفته ، ما به دنبال تفسیر بطن و ظاهر لون نیستیم ما از شما سرافرازی لوای ایران را میخواهیم ! سبز ، سفید ، قرمز ! اما نه هر سبزی ! . امیدوارم در انتها ، پای عملکردتان حک شود ؛ ” پیر ما هر چه کند عین ولایت باشد”

انشاءالله .

برای دانلود نشریه بر روی لینک زیر کلیک کنید:

دانلود نشریه